Oorspronkelijke titel: The Angel of the Odd – An Extravaganza
Eerste publicatie: Oktober 1844 (Columbian Magazine)
Genre: Humor
Tijd: November …
Locatie: –
Personages: Naamloze ik-verteller, de engel van het merkwaardige

Samenvatting (let op: spoilers!):
Een nogal merkwaardig stuk in een krant maakt de naamloze verteller erg boos. Iemand zou een giftige naald in het verkeerde uiteinde van een buis hebben gedaan en bij zijn voornemen hem weg te blazen zo hard hebben ademgehaald dat hij de naald zijn keelgat injoeg en een paar dagen later overleed. Volstrekt ongeloofwaardig, meent de verteller. Zijn reactie komt hem op een berisping te staan van niemand minder dan een soort levend rumvat met vaatjes als benen en flessen als armen. Het wezen, dat recht voor hem op de eettafel staat, stoot nogal vreemde geluiden uit en roept opvallend vaak ‘Mein Gott!’. Het benadrukt nog eens dat de merkwaardige voorvallen die in de krant staan altijd op waarheid berusten. Er volgen meerdere schermutselingen tussen de verteller en het rumvat, dat zich inmiddels heeft voorgesteld als de Engel van het Merkwaardige. Als de gemoederen weer wat zijn bedaard schenkt de Engel hem wat Kirschenwasser uit een van zijn flessen, dat volgens hem veel beter is dan de sterke drank die zijn tafelgenoot al vrij rijkelijk heeft genuttigd. De Engel geeft intussen wat meer over zichzelf prijs. Hij blijkt merkwaardige voorvallen te veroorzaken waarmee hij telkens weer de sceptici onder mensen hoopt te verbazen. De verteller toont tijdens het lange betoog dat volgt dusdanig veel desinteresse dat de witheet geworden Engel vertrekt. De ellende voor de verteller begint dan pas goed. Zijn klok blijft opeens stilstaan (daar is een natuurlijk verklaarbare oorzaak voor, denkt hij nog), zijn huis vliegt in brand, hij breekt zijn arm, verliest zijn haar, en loopt een huwelijk met een rijke weduwe op een haar na mis. Als hij deze weduwe niet veel later op straat ziet lopen en haar wil begroeten geraakt er iets kleins in zijn oog waardoor hij niets meer kan zien. Dan duikt de Engel op die hem vreemd genoeg op vriendelijke wijze van het voorwerpje verlost. Maar de verteller ziet het leven al niet meer zitten. Hij wil zich net verdrinken in een rivier als een kraai ervandoor gaat met zijn meest geliefde kledingstuk, een broek. Bij het achtervolgen van de kraai stort hij bijna in een afgrond, maar nog net op tijd grijpt hij zich vast aan het sleeptouw van een passerende luchtballon. Terwijl zijn krachten wegvloeien, ziet hij dat de luchtschipper uitgerekend de Engel is. Hij krijgt de verteller zover te zeggen dat die gelooft in de mogelijkheid van het merkwaardige en in de Engel zelf. Aan het verzoek van de Engel om zijn rechterhand in zijn linker broekzak te steken, kan hij echter geen gehoor geven. Dus snijdt de Engel het touw door waarop de verteller naar beneden stort, precies door de schoorsteen van zijn eigen huis. Eenmaal bij zijn positieven ziet hij een chaos in zijn woning. Van een omgevallen tafel tot kapotte glazen, gebroken flessen en een leeg vat Schiedams Kirschenwasser. De Engel van het Merkwaardige heeft zijn wraak gekregen. (Jean-Paul Colin)

Vertalingen en bewerkingen:
2015: De Engel van het Merkwaardige (Het complete proza van Edgar Allan Poe 4, Pantheon)
2007: De Engel van het Vreemde (Alle verhalen, Athenaeum-Polak & Van Gennep, Gouden Reeks nr. 10)
2007: De Engel van het Merkwaardige (Verhalen van Edgar Allan Poe – Deel 2, Classic Press)
1990: De Engel van het Merkwaardige (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1989: De Engel van het Merkwaardige (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: De Engel van het Merkwaardige (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: De Engel van het Merkwaardige (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1984: De Engel van het Merkwaardige (Alle verhalen, Loeb, 2^e druk)
1982: De Engel van het Merkwaardige (Alle verhalen van Edgar Allan Poe, Loeb, 1^e druk)