Oorspronkelijke titel: Raising the Wind / Diddling Considered as One of the Exact Sciences
Eerste publicatie: 14 oktober 1843 (Philadelphia Saturday Courier)
Genre: Parodie
Tijd: Vanaf het begin van het de wereld
Locatie: Verenigde Staten
Personages: Sjacheraar

Samenvatting (let op: spoilers!):
Dit is minder een verhaal en meer een satirisch artikel over de eeuwenoude traditie van menselijke oplichterspraktijken. Zoals de kraai steelt, en de vos valsspeelt, zo ligt het in de natuur van de mensheid elkaar op te lichten. De kernkwaliteiten van een goede oplichter zijn: precisie, interesse, doorzettingsvermogen, vindingrijkheid, stoutmoedigheid, nonchalance, originaliteit, onbeschaamdheid en een grijns, want de echte oplichter eindigt altijd met een grijns op z’n gezicht. Er volgen meerdere voorbeelden van oplichterij in verschillende zakenbranches van meubelverkopers tot adverteerders. Een van de grappigste oplichterijen in het verhaal is de man die een bar in loopt en om wat tabak vraagt. Als hij deze krijgt, retourneert hij hem met de boodschap dat die van te slechte kwaliteit is om te roken, en vraagt hij in ruil voor de tabak een glas cognac en water. Na het glas leeggedronken te hebben, loopt de man de bar uit zonder te betalen. Als de barman de oplichter erop aanspreekt, antwoordt deze dat hij de tabak heeft teruggegeven in ruil voor de cognac en dat de barman niet kan verwachten dat hij moet betalen voor iets dat hij als onbruikbaar heeft teruggegeven. Een andere slimme oplichterspraktijk is de man die na het zien van een advertentie in de krant voor een verloren portemonnee zelf vijf of zes bijna identieke advertenties in kranten plaatst met de vraag de verloren portemonnee naar telkens een ander adres te brengen. De kans is hierdoor vijf- of zesmaal zo groot dat de portemonnee bij een van de adressen van de oplichter terecht zal komen. Zo volgt er nog een reeks andere voorbeelden en merkt de verteller op dat sinds er geen einde is aan de oplichterspraktijken van de mens, het artikel eindeloos lang zou kunnen zijn. (Evert Jan van Leeuwen)

Vertalingen en bewerkingen:
2015: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Het complete proza van Edgar Allan Poe 3, Pantheon)
2007: Zwendel, beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Alle verhalen, Athenaeum-Polak & Van Gennep, Gouden Reeks nr. 10)
2007: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Verhalen van Edgar Allan Poe – Deel 2, Classic Press)
1990: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1989: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1984: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Alle verhalen, Loeb, 2^e druk)
1982: Sjacheren beschouwd als een van de exacte wetenschappen (Alle verhalen van Edgar Allan Poe, Loeb, 1^e druk)