Eerste publicatie: 1841 (The Gift for 1842)
Genre: Romantiek
Tijd: –
Locatie: Het Dal van het Veelkleurige Gras
Personages: Naamloze ik-verteller, Eleonora, Ermengarde

Samenvatting (let op: spoilers!):
De naamloze verteller van dit verhaal herinnert zich Eleonora, het nichtje van wie hij zo hield, maar al te goed. Ze woonden samen met haar moeder* in het Dal van het Veelkleurige Gras. Het lag verborgen tussen enorme heuvels die veel van het zonlicht tegenhielden. Aan de noordelijke rand van het dal stroomde de ‘Rivier van de Stilte’, waarvan de oevers bedekt waren met heerlijk geurend gras. Het hele dal was begroeid met de prachtigste bloemen en er stonden adembenemend mooie bomen. Vijftien jaar waren voorbijgegaan toen ze smoorverliefd werden. Gelijktijdig bloeide alles als nooit tevoren en toonden niet eerder waargenomen dieren zich. Maar de vreugde was van korte duur. Eleonora bespeurde dat de dood haar spoedig zou halen, jong als ze nog was. De verteller beloofde haar plechtig dat ze ook na haar dood voor altijd zijn ware liefde zou zijn, dat hij nooit met een ander zou trouwen, wat haar weer enigszins opvrolijkte. Kort erna stierf ze. Wat tot dan toe had plaatsgevonden is volgens de verteller niets anders dan de waarheid. Maar over wat plaatsvond in het tijdperk dat vervolgens aanbrak, is hij een stuk minder zeker. Het dal, zo meent hij zich te herinneren, verloor plots al zijn schoonheid. Elke bloem verwelkte en dieren trokken weg. Hij hield het er niet langer meer vol en vertrok naar de stad. Daar ontmoette hij een beeldschoon meisje uit een ver land op wie hij op slag verliefd raakte. Hij trouwde met deze serafijn Ermengarde, onbevreesd voor de vloek die hij over zichzelf had afgeroepen. Op een nacht hoorde hij de stem van zijn overleden Eleonora. Ze had er vrede mee dat hij Ermengarde in zijn hart had gesloten. Hij werd daarom ontslagen van zijn eerdere gelofte aan haar.

* Poe trouwde met zijn pas 13-jarige nichtje Virginia en woonde met haar bij zijn tante, Maria Clemm. Virginia overleed op 24-jarige leeftijd aan tuberculose. Hoewel Poe ontzettend veel van haar hield zou hij later andere vrouwen de liefde verklaren en was hij zelfs voornemens opnieuw in het huwelijksbootje te stappen. Het verhaal ‘Eleonora’ is dan ook tot op zekere hoogte op waarheid gebaseerd. (Jean-Paul Colin)

Vertalingen en bewerkingen:
2015: Eleonora (Het complete proza van Edgar Allan Poe 3, Pantheon)
2012: Eleonora (Fantastische vertellingen, Reader’s Digest)
2007: Eleonora (Alle verhalen, Athenaeum-Polak & Van Gennep, Gouden Reeks nr. 10)
2007: Eleonora (Verhalen van Edgar Allan Poe – Deel 1, Classic Press)
1993: Eleonora (Fantastische vertellingen, Reader’s Digest)
1990: Eleonora (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1989: Eleonora (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: Eleonora (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb)
1986: Eleonora (Edgar Allan Poe Compleet – Het volledige proza, Loeb/HEMA)
1984: Eleonora (Alle verhalen, Loeb, 2^e druk)
1982: Eleonora (Alle verhalen van Edgar Allan Poe, Loeb, 1^e druk)
1979: Eleonora (26 griezelverhalen, Hollandia)
1975: Eleonora (50 beroemde liefdesverhalen, Elsevier)
1961: Eleonora (Klassieke liefdesverhalen, A.W. Bruna, Zwarte beertjes nr. 436)
1930: Eleonora (Fantastische vertellingen, H.D. Tjeenk Willink & Zoon)
1919: Eleonora (volledige verhaal in de Delftsche Courant. Nieuwsblad voor Delft en Delfland)